Wigbert van Lierde en Erik Visser akoestisch!

Biografie Wigbert

Wigbert Van Lierde werd voor het eerst opgemerkt aan de zijde van Jan De Wilde waar hij diens wonderlijke liedjes opsmukte met fraai gitaarwerk. Kort daarop verleenden zijn demo's hem onderdak bij platenlabel Virgin en in 1991 debuteerde hij met "Ticket in de Nachtkastla", geproduced door Wouter Van Belle . De C.D. vond onmiddellijk toegang tot alle radiozenders en de song "Ebbenhout blues" klom de hitlijsten in om daar zeven weken lang te blijven. Wigbert werd bekend .

De opvolger werd "Nieuwe Tatoeages" (1995) in een productie van bluesguru Roland Van Campenhout. Voor deze sfeervolle C.D. koos hij bewust voor een rauwere, bluezy aanpak. De pers bevestigde z'n talent en de kritieken waren ronduit lovend.

Wigbert maakte tussen de twee C.D.'s door kennis met Brendan Croker ( zie the Notting Hillbilly's ) en werd lid van diens Belgische formatie "The Serious Offenders", samen met Patrick Riguelle en Patrick De Witte. Ze reisden langs gevangenissen en brachten de live C.D. "Time off" (1992) uit. Later volgde van hen nog "Made in Europe" (1993). Hij schreef ook liedjes voor o.a. Axelle Red , P.P.Michiels en Jo Lemaire.

In 1996 kwam de derde C.D. uit: "Aan alle Belgen", waarvan vele liedjes hun weg naar de radio vonden. Later verscheen een verzamel C.D. "Het beste van..." bij platenfirma Virgin.

Samen met Kris De Bruyne en vriend Patrick Riguelle vormde Wigbert in 1999 "Zakformaat XL". Ze schreven samen een C.D. vol zelfrelativerende songs die eenvoudigweg "No 1" heette en die alweer enkele radiohits herbergde. Deze formatie trok een jaar lang succesvol langs Vlaamse theaters.

In 2000 verscheen de live CD "Visite" naar het gelijknamige theaterprogramma met de bijzondere Nederlandse zangeres/multi-instrumentaliste Fay Lovski, opgenomen in de Bourlaschouwburg voor radio 1.

Tussendoor begeleidde Wigbert artiesten als Jo Lemaire en Kommil Foo en was te zien in muzikale projecten als "Spelers & drinkers", "Ode", "Coast 2 Coast", "Van Alle Landen Thuis" en "De Flandriens". Hij werkte als sessiemuzikant voor o.a. Axelle Red, Roland, P.P.Michiels en Gorky. Verzamelaars van minder bekend Belgisch werk vinden hem ook terug als liedjesschrijver en gitarist bij Brian Nelson, Partizan en Kazzen.

Biografie Erik Visser

Geboren te Jakarta, Indonesia, Nederlandse ouders.

Vanaf 9 jarige leeftijd volgde hij klassieke gitaarlessen bij Ben Ludemann aan de muziekschool van Breda.

Studeerde van 1970-1975 en in 1977 Bouwkunde aan de Technische Hogeschool te Delft.

Hij trok in 1975 naar Ierland waar hij Antoinette Hensey ontmoette. In 1977 keerden zij terug naar Nederland en in 1978 en 1980 kregen zij twee kinderen, Anna en Thomas.

Studeerde in deze periode prive compositie en harmonieleer bij Wim Witteman, verbonden aan het Koninklijk Conservatorium Utrecht.

Richtte in 1978 samen met zijn broer Hans Visser, fluitist Peter Weekers en violiste Judy Schomper Flairck op. Nadat de groep naam had gemaakt verhuisde Erik met zijn gezin terug naar Ierland en reisde op en neer tussen Ierland en de rest van de wereld, waar Flairck uitgebreide tournees verzorgde.

In 1985 schreef en produceerde hij de cd "Tired and Emotional" voor de Ierse zangeres Mary Coughlan, die sindsdien haar naam in Ierland en ver daar buiten heeft gevestigd. Zijn samenwerking met deze zangeres leverde in de loop der jaren een 7-tal cd’s op.

Het muziektheatergezelschap Flairck is tot en met 2003 steeds zijn belangrijkste bezigheid geweest en hij was de laatste 15 jaar zowel artistiek als zakelijk leider van het gezelschap.

Erik Visser verzorgde met Flairck zo’n 2000 concerten in binnen- en buitenland. Hij schreef en ontwikkelde muziek en toneelbeeld voor deze voorstellingen gaf leiding aan de groep, waarvan de bezetting varieerde van 6 tot 20 medewerkers.

Hij is als gitarist, componist en producer betrokken geweest bij de opnames van ruim 50 albums.

Hij schreef ruim 150 composities, waaronder diverse avondvullende werken, en publiceerde partituren van een aantal van deze composities.

Vanaf 2004 onderbrak Erik Visser zijn werkzaamheden met Flairck, bracht een solo gitaar cd uit getiteld "De Eenmansoptocht" ("One Man Parade") en verzorgde sindsdien zo’n 80 solo gitaarconcerten in Nederland, Belgie, Polen en Mexico.

In het jaar 2006 blijft Erik Visser zijn solovoorstelling spelen, maar is ook bezig met een nieuw album voor Mary Coughlan en de voorbereidingen voor een Reunie tournee van Flairck in 2007.

Zijn de eerste muzikale invloeden waren de klassieke (gitaar) muziek en de popmuziek uit de 60-er jaren, in een later stadium ontwikkelde hij interesse voor volksmuziek uit verschillende gebieden van de wereld, in het bijzonder voor de Keltische volksmuziek. Eigenlijk is het ontbreken van een levende volksmuziek in Nederland immer een gemis voor hem geweest. Mede door de vele reizen die hij maakte kwam hij in aanraking met een groot aantal instrumenten uit verschillende culturen. Hij bezit en speelt een aantal van deze snaarinstrumenten waaronder de Indiase sitar, de Griekse bouzouki, de Engelse dulcimer, de Amerikaanse banjo, de Chinese pipa, de Zuid-Amerikaanse charango en de Turkse sas. Hij is zijn interesse voor akoestische instrumenten in de loop der jaren trouw gebleven en hij heeft inmiddels een verzameling van zo’n 50 bijzondere instrumenten, hoofdzakelijk snaarinstrumenten.

Combinaties van oneven maatsoorten zijn vaak kenmerkend voor zijn muziek, die in deze fragmenten duidelijk geinspireerd is op de Oost-Europese volksmuziek en de moderne klassiek muziek van bv Strawinsky en Bartok.

Zijn melodische wendingen en akkoordenprogressies doen beurtelings denken aan de traditionele Ierse muziek en de klassieke Europese muziek. De vorm van zijn langere werken, zoals het vioolconcert "Variaties op een Dame" en het gitaarconcert "Gevecht met de Engel" is vaak klassiek van opbouw, in de zin van dat er uitgegaan wordt van de klassieke vorm van inleiding, expositie, doorwerking en finale.

Veel van zijn composities hebben een bijna filmisch karakter en een plaats in zijn theaterproducties, zoals "De Optocht", "Kamers", "De Gouden Eeuw", "Circus Hieronymus Bosch" e.a..

Ook maakte hij een aantal bewerkingen van traditionele melodieen uit Libanon (Arabesken), Ierland, Chili, Belgie (Adieu), Israel (De Emigrant) en Japan.

Bovendien bewerkte hij werken van Bach, Handel en Vivaldi voor Flairck, schreef muziek voor een 5 tal korte films, componeerde een grootschalige orkestwerk voor het 100-jarig bestaan van een grote bank (met liederen voor Liesbeth List, Adele Bloemendaal e.a.). Hij schreef liederen voor o.a. George Moustaki, Herman van Veen, Maggie Reilly, Mary Coughlan, Ramses Shaffy, Alexandra van Marken, Natalia Rogalski e.a. Diverse dansgezelschappen, waaronder Introdans en het Idaho Dance Theatre uit de USA gebruikten zijn muziek voor balletproducties.

Piet Zweers / Flairck bv.
Zomer 2005